Kinaumagahan ay wala na si Jimuel sa sofa. Inisip ko ang
nagnyari sa amin kagabi kung pano nya ako babuyin. Halos hindi ko maatim na
nagawa ko ang ganung bagay subalit sa tuwing naaalala ko ang kakisigan ni
Jimuel na libog na libog para machupa ay nakapangiinit ng katawan. Natatakot
ako na ipagsabi nya sa iba. Masisisra ang imahe ko sa kompanya.
Dumating ang lunes at nagsimula na akong magtrabaho.
Jimuel: Good morning po sir!