Pagkauwi ng bahay, muli ko inaalaala ang nangyari sa amin ni
Erwin at di ko mapigilang malibugan sa tuwing naaalala ko ang kalaswaang ginawa
namin. Bumalik na rin ang mga normal na araw kung saan pagaaral lamang ang
inaatupag ko. Nagkikita kami ni Erwin at nagngingitian nalang ngunit wala nang
mga sumunod na nangyari hanggang sa natapos na ang school year.
Dahil bakasyon, pinili ng aking mga magulang na ipadala ako
sa aking mga lolo at lola sa Pampanga. Noong bata pa ay palagi rin kaming
bumibisita sa bayan ng aking ama. Pagkadating na pagkadating sa terminal ay
sinundo ako ng aking lolo sa tricycle papunta sa lumang bahay nila sa gitna ng
palayan. Tahimik dito at walang katao tao, tanging mga magsasaka lamang ang
mgakikita mo sa palayan na nagtatanim o nagaararo.
“O Ronnel, ang laki mo na ah. Grade 6 ka na sa susunod na
taon, parang kelan lang” bati sakin ni Lola Nida.
“Opo lola, mag-grigrade 6 na po ako. Ang tagal ko nang
huling nakabisita dito pero wala pa ring pinagbago” sagot ko.
“Masaya nga dito. Tahimik lang kumpara sa bayan” sabi ni
Lolo Romeo.
“Romeo tawagin mo nga si Fred nang madala itong mga gamit ni
Ronnel sa kanyang kwarto. Dun ka matulog sa kwarto ng papa mo” sabi ni lola.
“Fred! Halika nga dito at dalhin mo tong mga gamit ni Ronnel
sa kanyang kwarto” sigaw ni lolo.
Bumaba ang isang lalaki mula sa second floor. Nasa 5’7” ang
tangkad nya, kayumanggi na semikalbo ang buhok, malaki ang katawan, siguro ay
nasa 23 years old pa lang, may tattoo sa braso, at mukang matapang. Mejo
natakot ako pero parang nauhaw din sa libog.